Πρόωρος τοκετός

Τι ονομάζουμε πρόωρο τοκετό; Ποια τα αίτια & τα συμπτώματά του;

εμφανίζεται στο 10 – 15% όλων των κυήσεων. Τα αίτιά του δεν είναι εξακριβωμένα, αλλά υπάρχουν παράγοντες που συνδέονται με το φαινόμενο, όπως το ιστορικό αποβολών και του πρόωρου τοκετού σε προηγούμενη εγκυμοσύνη, το κάπνισμα, η ηλικία κάτω των 20 ετών, ο υποσιτισμός, οι ανωμαλίες σχήματος μήτρας κ.α.

Τα συμπτώματα του πρόωρου τοκετού εκδηλώνονται από την 20η έως τη 37η εβδομάδα της εγκυμοσύνης, συνοδεύονται από επώδυνες ή μη, επαναλαμβανόμενες συσπάσεις μήτρας, διάρκειας τουλάχιστον 30-40 δευτερολέπτων η καθεμιά, για διάρκεια τουλάχιστον 1 ώρας και διαστολή του τραχήλου της μήτρας. Επιπλέον η εγκυμονούσα μπορεί να αισθάνεται πίεση χαμηλά στην πύελο, να πονάει στην σπονδυλική στήλη ή να έχει απώλεια αίματος από τον κόλπο. Σε κάθε περίπτωση η ακριβής διάγνωση του πρόωρου τοκετού είναι γίνεται με λήψη ιστορικού, καρδιοτοκογραφία και κλινική εξέταση.

Κίνδυνοι που επιφυλάσσει ο πρόωρος τοκετός

Νεογνικής θνησιμότητας και Νεογνικό θάνατο, κυρίως σε νεογνά κάτω των 28 εβδομάδων.
Ενδοκοιλιακή Αιμορραγίας που μπορεί να προκαλέσει μόνιμες νευρολογικές βλάβες.
Κίνδυνος σήψης
Νεκρωτική εντεροκολίτιδα
Άπνοια
Βραδυκαρδία

Παρά ταύτα, τα νεογνά που γεννιούνται με πρόωρο τοκετό, έχουν 90% πιθανότητες να ζήσουν αν ζυγίζουν 1000-1500 γραμμάρια, ενώ αν ζυγίζουν κάτω των 1000 γρ. οι πιθανότητες μειώνονται κατά 10-15% ανά 100 λιγότερα γραμμάρια. Τα νεογνά κάτω των 500γρ. συνήθως δεν τα καταφέρνουν.

Πρόληψη

Η εγκυμονούσα πρέπει να φροντίζει να προσέχει τον εαυτό της κατά τη διάρκεια όλης της εγκυμοσύνης με το να σιτίζεται καλά, να ξεκουράζεται όσο πρέπει και να μην παραλείπει τις τακτικές επισκέψεις στον γυναικολόγο της. Ακόμα, είναι σημαντικό να απέχει από βλαβερές για τη ζωή της συνήθειες, να αποφεύγει τις στρεσογόνες καταστάσεις και το άγχος και να αποφεύγει οπωσδήποτε το κάπνισμα και το αλκοόλ. Επιπλέον, υπάρχουν κάποιες ειδικές εξετάσεις για τις γυναίκες που παρουσιάζουν συμπτώματα πρόωρου τοκετού ή αν η κατάστασή τους κρίνεται ως υψηλού κινδύνου, επιβάλλεται όμως να προηγηθεί η παραπομπή του γιατρού γι’αυτές.